TÜRKÇE İBADET

İngiltere’de, John Wycliffe, “Tanrı’ya çevirmenlik yapan rahiplere gerek yok. İnsanlar, kutsal kitabı kendi dillerinde okumalı ve anlamalıdır” diyor. Latince İncil’i bir bütün olarak İngilizceye çevirir.
İngiltere’de, William Tyndale, “Hıristiyanlığın kaynaklarını Yunanca ve İbranice metinlerde aradı, inceledi. İncil’i özgün dillerinden İngilizceye çevirdi. Daha sonra İngiliz kralı bu çeviriyi matbaada bastırdı. Halka sunuldu.
Alman Luther, İncil’i Latinceden Almancaya çevirdi. İncil matbaada basıldı. Halka sunuldu.
İbrahim Suresi’nin dördüncü ayeti, “Biz her peygamberi ancak bulunduğu kavmin diliyle gönderdik ki onlara apaçık anlatsın” mealindedir.
İran’da, Sasani Hükümdarı Mansur Bin Nuh, onuncu yüzyılda Kuran’ı tam olarak Farsçaya çevirtti.
Türkler de Farslar gibi, Kuran’ı kendi dillerine çevirdiler. İlk Kuran meali, Karahanlılar Devleti’nde yazıldı.
Anadolu Beylikleri ve Osmanlı Devleti, Türkçe Kuran meali geleneğini geliştirerek sürdürdü.
Bugün bu mealler, çeşitli müzelerde, kütüphanelerde el yazması olarak saklanıyor. Türk Dil Kurumu, bu el yazmaların bazılarını kitap haline getirdi. Satışa sunuldu. Bu kitapta besmele çevirisi örneği var. “Başladım adıyla Tanrı Ta’ala’nun ki rızk vericidür ve rahmet edicidür.”
Matbaanın icadı, Avrupa’da İncil’in çevirilerinin basılıp halka sunulmasını sağladı.
Müslüman ülkelerde matbaa olmadığı için el yazması Türkçe Kuran mealleri, kütüphanelerin raflarında az sayıda yer aldı. Halka yeterince ulaşmadı.
Atatürk, Kuran’ın Arapçadan Türkçeye mealini Elmalılı Hamdi Yazır’a çevirtti. Matbaada basılıp halka sunuldu.
Türkçe ibadet, Türkçe dua kitapları yazıldı. Matbaada basıldı. Halka sunuldu.
Anadolu’da ve Rumeli’de yaşayan Aleviler, “Türkçe ibadet” ediyorlar.
Rus romanlarında, Hıristiyanlıktaki tespih çekmek, oruç tutmak, muska yazmak anlatılıyor. Hıristiyanlık ile Müslümanlık arasındaki bazı benzerlikleri öğreniyoruz.
İzafiyet Teorisi-görelilik- her şeyin her şeyden etkilendiğini anlatıyor. İnsanlar, toplumlar da birbirinden etkileniyor.